WELCOME HOME SISTER NUN -lol jk.

Pippa Sullivan güzeldi. Omzundan aşağı dökülen sarı saçları, yüzüne kusursuzluk katan sert fakat yine de kesinlikle sevimli yüz hatları, her kızın sahip olmayı arzuladığı fiziği ile kimsenin bunun aksini iddia etmesine de fırsat tanımıyordu. Fakat dış görüntüsünün getirilerinden yararlanmayı beceremediğinden olsa gerek, bu güne kadar asla ortamların aranan yüzlerinden olmamıştı. Geçen sene bir barda yaşanan 'striptiz' felaketinden sonra, aksini yaşamak için de herhangi bir çaba sarf etmemişti zaten. Tüm bunların yanı sıra süprizler konusunda yetkin bir yetenek sahibi olduğu söylenemezdi. Aktif bir parti kızı olmadığı için kız kardeşinin yardımına ihtiyaç duyacağını da en başından beri biliyordu. Camından yansıyan güneş ışıklarının kırılarak zemine boyadığı gök kuşağını izlerken elindeki telefonu bir kez daha yere düşürdü. Beceriksizdi, uykusu vardı, henüz sadece yedi kişiyi aramıştı ve Piper'in bununla yetinmeyeceğini biliyordu... Yetinemezdi. Eğildi, sarı saçlarından damlayan su yorganının üstünde koyu boncuklar oluşmasına sebep oluyordu, telefonunu yerinden kaldırırken henüz mesaj attığı azınlıktan bile yanıt alamamış olduğu için üzgündü doğrusu genç kız... Dawson'dan veya Woody'den yardım isteyecek kadar kötü durumda olduğunu kabullenmesine ramak kalmıştı. Fakat bunun yerine, başka birinden alacağı yardımı tercih edecekti...

"Nasıl gidiyor Piper? İlginç bir şeyler yapmak ister misin?"

Kısa süre sonra, hazırlardı. Bir hemşire olan annelerinin hastanede nöbete kalması ve babalarının da ne hastası olduğunu bilmediği fakat ailenin geri kalan üyeleri tarafından durumunun çok endişe duyulacak bir vaziyette olduğunu çıkardığı büyük amcası Ronald'ı ziyarete gitmiş olması sebebiyle ev tamamen onlara kalmıştı. Çocuk değillerdi, süslemelere gerek zaten yoktu. Sadece içkiler atıştırmalıklar ve onlarca paket patates cipsi... Liseli bir grup genç için yeterli olmalıydı.

"Evi parfümle yıkasak bile kokudan kurtulamayız. Tüm camları açıp binayı terk edelim."

Zeki ve yakışıklı ve seksi ve dünya güzeli bir insan olduğu için Woody'nin canı asla sıkılmazdı normalde çünkü dünyanın ona verdiği bu nimetleri değerlendirmek için yapacak bir şeyleri bulması zor olmuyordu. Fakat bu gün alt kat komşuları yaşlı bayan Cecille ve yaptığı yemeklerin kokusunu tüm apartmana duyurmak için kullandığı garip yöntemler sağ olsun, apartman boşluğundan sinsice tüm dairelere sızan iğrenç pırasa kokusu sürekli olarak öğürmesine ve hayattan nefret ettiğini düşünmesine sebep olmuştu. En kötüsü de dün gece Dawson'ın evinde gereğinden çok fazla bira içtiği için sürekli tuvalete gitmesi gerekiyordu, elbette boşluğa bakan camı kapamayı unuttuğu için tuvalet leş gibi sağlıklı sebze kokmuştu. Elsa'nın duş almak için girdiği dört duvarı erkek kardeşine küfrederek terk etmesi de yüksek olasılıkla bu sebepten dolayıydı...

"Bu gün için planlarım vardı, kız tavlayacaktım. Leş gibi kokuyorum. Kimse benimle sevişmeyecek."
"Seninle zaten sevişmeyeceklerdi Woodster."

Ablası anlından öpüp gülümsedikten sonra Woody'nin homurtularını duymayacak kadar uzağa çekti kendini. Işığı yanıp sönmekte olan telefonuna uzandı ardından Elsa kardeşinin. Gelen mesajı okumasına fırsat kalmadan Woody ileri atıldı ve mahremini koruma altına aldı. Elbette ilginç bir şey yoktu. Ama o etkiyi vermenin yanlış olduğunu söylememişti kimse...

En yakın arkadaşı olan Louis Tomlinson'a -insanlar ona Dawson olarak seslenmeyi tercih ederdi, aşık olan oldukça kötü Eleanor cadısından -son zamanlarda Pippa bu şakadan çok nem kapıyordu ve Woody'nin erkeğimden uzak dur biç temalı şakası genç kızın kızarmasına sebep olmuştu, bir dedektif kadar zeki olan Woody ipuçlarını birleştirip basit matematiğin yardımıyla sonuca ulaşmıştı, Pippa Sullivan Dawson Higuette'e abayı yakmış olmalıydı çünkü iki artı iki dört ederdi- gelen mesajla parti mekanının hazır olduğunu öğrenmek genç adamı memnun etmişti. Bu yardıma çağrılmayacağı ve bedavaya içeceği anlamına geliyordu ne de olsa.

Carmen'in bir sorunu yoktu. Yatağına uzanmış, kendi kendine yatıyordu çünkü likörü üst raftaydı. Yatağının karşısında duran aynadan kendini izliyordu. Sıkılmıştı ve yüzü düşmüştü. Ninesinin ördüğü patikleri geçirdiği ayaklarını amaçsızca oynatmaktan başka bir faaliyette bulunduğu yoktu... Büyük, rahat yatağının kraliçelere layık yumuşak yorganının üzerinde kendi etrafında dönerek sırt üstü yatacak konuma getirdi bedenini. Tavanı izlerken annesi aşağıdan bağırıyordu. Kadın öten zımbırtısını toplamasını isteyene kadar genç kız telefonunu salonda bıraktığından bihaberdi. Coney Island'ın kraliçesi olabilirdi ama o bile bazen bazı şeyleri unutuyordu. Bu koca ağızlı Piper Sullivan'ın şehre dönüşü şerefine verilen parti olabilirdi. Ne olduğunun da bir önemi yoktu... Yalnızca on yedi yaşında olmasına rağmen sokaklarda kızgınca yürümeleriyle etrafa nam salmış Giedre Carmen Leroux, derin bir nefesi dudakları arasından ciğerlerine çekti. Gidip gitmemek arasında kalmıştı ama akşam yemeğinde bamya olduğunu düşününce parti fikri olduğundan daha da iyi gelmeye başlamıştı kıza...

Kızlar ve erkekler, hepsi Carmen'i severdi. Genç kızın ne kadar sevildiğini anlaması için partinin yapıldığı evin kapısından girdiği anda herkesin hayranlıkla dolu bakışlarını ona dikip gülümsemesi yetmişti. Karşılık olarak onlara bir Tanrı gibi güldü. Bir şimşek gibi parıldıyordu. Yedi yaşından beri en yakın arkadaşlarından biri olan Lorraine'i görmek için etrafına bakındı, kızıl saçlı kısa boylu kızın burada olma ihtimali oldukça yüksekti çünkü Giedre'nin aksine Lora sosyal çevresini akademik üstünlük taslama şansına yeğlemiş ve kendini tam bir ortam kızı olmak için evrimleştirmişti. İki neandertal kırması basketbolcunun yanından geçerken Amigo kızlara yandan bir bakış attı. Ramona Lindström her zamanki gibi sinir bozucu görünüyordu. Lora'ya el sallayarak yanına gelmesini söyledi. Ne kadar güzel olduğunu onunla birlikte düşünecek birilerine ihtiyacı vardı.

"Çok güzel değil miyim? Öyleyim."

Daha yeni tanıştığım bu sarışın sevimli kızın partisinde ne işim vardı bilmiyordum. Sanırım Brynn kendi uyuşturucudan beyinleri gitmiş küçük arkadaşlarında yatılıya gittiği için ve ben evde tek başıma vanilyalı dondurmayı bitirme planları haricinda başka bir plan yapmadığım için onu kıskanmıştım. Büyük ihtimalle öyleydi. Televizyonda cuma günleri Vampire Diaries haricinde güzel tek bir program bile olmaması sanırım bu partiye gitmemdeki büyük etkenlerden biriydi. Yani, Damon'a o kadar takık değilim. Klaus'a? Hiç. Tabi ki önümde tişörtünü çıkarırsa üzerine atlamayacağım anlamına gelmez bu.

Etraf çok kalabalıktı, Pippa'nın çift değil de, tek yumurta ikizi sayılacak derecede benzeyen Piper'ın geri dönüşünü kutlamak için toplanmıştı insanlar. Elimde Jagerbull varken köşede tek başıma duvara yaslanmış şu sahneden güzel fotoğraf çıkar, o şu kız üstünü mü çıkarıyor? güzel bir parti fotoğrafı olabilir diye düşünürken fotoğraf makinamı evde bıraktığım için birazcık pişman olmuştum fakat partiye fotoğraf makinası getirmek gerçekten salakça olurdu. Sağ tarafta arkalarda namlarını çokça duyduğumuz Nora Mona Karla üçlüsü, kıskandırıcı derecede çekici sevgilileriyle beraber gülüşürken pahalı içkilerinden yudumluyorlar, güzelliğiyle etraflarını büyülediklerini bildikleri hareketleri özel dikim elbiselerinin içinde çok daha özenilesi gözüküyordu. Ancak böyle bir hayat düşünmek zordu, yani, insanlar sürekli ne yapıp ettiğinizi konuşacaklar, iftiralar, kıyafetlerini çekiştirecekler, geçen gün partinin tekinde söylediklerinizi çarpıtıp 20 kişinin sizden nefret etmesini sağlayacaklar? Hayır teşekkürler. Kimsenin takmadığı hayatımda gayet mutluyum ben.

Gözlerimi mükemmel üçlüden ayırdığımda, tanıdık bir sesin bağırınışlarını duydum. Kaynağını bulabilmek için kalabalığı taradığımda onu gördüm. Lanet çocuk. Adı neydi, ah evet, Woody. Bana geçen hafta barda "KEVAŞE" diye bağırdığı için onu hatırlamak oldukça kolaydı. Gerçekten yani böylesine güzel bir yüzü böylesine aptal bir karakterle nasıl harcıyordu? Çok yapılı değildi, yine de güzel bir vücudu vardı. Gülüşü gerçekten tatlıydı ancak gerizekalı olduğunu fazlaca belli eden hareketleri onu olağanüstü derecede OUT OF MY LEAGUE yapıyordu. Yani keşke bu derece salak olmasaydı. Mesela şu an Dawson'ın boynuna dolanmış bacaklarıyla ters dururken kafasına dikmeye çalıştığı biranın tüm yüzüne dökülmesi, her ne kadar komik olsa da, ne bileyim, sanırım biraz "seksi komik"ten öte "itici komik" kategorisine giriyordu. Dawson'dan ayrılıp normalde döndüğünde tişörtüyle tüm yüzünü sildi. Sonra ikinci bir içki almak için bara doğru ve bana doğru ilerlerken beni gördü. Bakışlarım rekabet ateşiyle beslenirken biradan bir yudum daha alıp o bana yaklaşırken sırtımı duvardan ayırdım ve bedenimi dikleştirdim. Sinir bozucu denecek bir gülümsemeyle; "Partiyi onurlandıracağını beklemiyordum şapşal şey."

Eve döneli bir hafta olmuştu ve şimdiden eski okulunda kalan sevgilisiyle uzaklaşmışlardı. Piper insan ilişkilerine önem veren biri olduğu için en ufak bir sorunda bile yapmış olabileceği hataları düşünürdü, iki gündür yaptığı gibi. Elinde sürekli kontrol ettiği telefonuyla evde dolaşırken Pippa'ya da hiçbir şey belli etmemeye çalışıyordu. Normalde kardeşiyle konuşurdu elbette ama uzun zamandır birbirlerini görmemişlerdi ve can sıkıcı dertleşmeler bekleyebilirdi. Bu yüzden Pippa ona harika bir teklifle -sürpriz olması gereken parti- geldiğinde telefonunu bir köşeye bırakıp hazırlığa yardım etti.

Her şey bittiğinde evin içi bir sürü yeni yüzle doluydu. Piper için en güzel parti tanımadığı insanların olduğu partidir. ÇÜNKÜ O ÜBER SOSYAL. Herkesle tanışmak için evde dolaşırken çok heyecanlı hissediyordu. Sonunda okulun amigolarının çoğunu tanımıştı. Woody diye bir çocuğun yaptığı akrobasi hareketini izlerken tanıdık bir sima görmüştü: Dawson. Aşırı sevimli, üzerinde Spongebob tişörtü olan bir çocuk ona sarılıp 'Sullivanların Ağzı' şeklinde bir şeyler mırıldanmıştı. Piper bir an için, onun yanındaki iki kızın -Valk ve Anika- başka bir evrenden geldiğini düşünmeden edemedi. Parti için kardeşine teşekkür etmesi gerektiğini hatırladığında etrafta onu aramaya başladı. En sonunda Pippa'yı buldu ve onun konuştuğu kişileri önemsemeden, duyduğu minnet için kızın boynuna atlayıp "Seni seviyorum Pip!" diye bağırdı. Ardından, elbette ki, eski, sakin tavrına dönüp konuşmaktan kuruyan boğazını ıslatmak için içkilerin olduğu masaya ilerledi. Kendine bir bira aldı ve hâlâ gelmekte olan insanları karşılamak için kapıya yakın bir yerde dikilip garip bir şekilde sallanmaya başladı. Bu onun dans etme şekliydi sevgili okur. Piper konuşmanın daha eğlenceli olduğunu düşündüğü ve dansın da bu eylemi vasat bir hâle getirdiği fikrini savunduğu için fazla dans etmezdi.

Chloe kapı eşiğinde durmuş, inatla giyinmeyi ve partiye gitmeyi reddeden kardeşine bağırıyordu. "Birisi parti düzenliyorsa gitmemek kabalıktır, Axe! Parti sahiplerini tanımıyor olmamız büyük bir mesele değil, tanıdık birini görürsün, selam verirsin ve voila! İçeridesin, görev tamam." Andrew elindeki plastik topu havaya atıp ayağıyla yatağın ucunda oturan Grey'i dürttü. "Dediğim gibi, yeniden Warcraft'a başladım, level kasmam lazım. Kalas gibi gitmekten korkuyorsan yanında Grey'i götür, beni değil." Chloe sıkılı dişleri arasından sıkıntıyla inledi. Grey'i götürmek güzel bir fikirdi, evet, ama çok içip aptalca bir şey yapmak istemiyordu. Yanınızda kardeşinizi götürürseniz dolapta bir amerikan futbolu oyuncusunu kıstırdığınızda üzerinde düşünmenize gerek kalmazdı. (İyi bir örnek değil, Chloe Amerikan futbolcularından çok kitaplıklar arasında nano teknolojiyle ilgili makale okuyan skinny jeanli IQsu yüksek elemanlara göz dikiyordu ve öylelerini partilerde bulmanız zor olduğundan ona yakın bulabileceğiniz en iyi şey kendini soyutlanmış hisseden ve etrafındaki her şeye sıkıcı gözüyle bakan sanat bölümü öğrencileri oluyordu, yani her neyse.) Son çare Chloe saçlarını karıştırıp Grey'in tarafa baktı, kardeş kavgalarından da hiç gocunmuyorlardı insan içinde olsalar dahi. "Benimle tanımadığım birinin partisine sızmak için gelir miydin?" diye sordu ve ekledi. Durumu kotarmaya çalışır gibi ama biraz gergin. "Bu bir çıkma teklifi değil. Dışarı çıkma teklifi, orası ayrı, ama randevu sayılmaz. Altını çizmek istiyorum, önceden anlaşalım. Kapiş?" Göz ucuyla topu havaya atıp tutan kıvırcık saçlı zibidi kardeşine bakarak söylemişti bunları. Tanrı korusun, istediği son şey arkadaşından hoşlandığı gerekçesiyle burnunu ilişkilerine sokan ukala bir kardeş müsvettesiydi. Yoksa Grey'in burnunu ısırma fikrinin hoşuna giden yanları vardı. Eğer profesör kazağı giyen, her şeye koca kemik çerçeve gözlüğünün ardından bakan ve ağzı iyi laf yaptığından kendini çok zeki belleyen bir elemanla karşılaşmazsa parmaklarını Grey'in buklelerine dolayabilirdi de. Kimi kandırıyordu, çocuğa bunu belli edecek cesareti bile yoktu. S*çtımının...

Üzerine bol gelen Nirvana sözü baskılı tişörtün içinden ellerini dar siyah kotun ceplerine sokup başıyla kapıyı işaret etti. "Gidip birilerinin içki dolabını dağıtalım. Var mısın kaptan?"

Uykusunun geldiğini hissediyordu Grey. Sanki göz kapakları kapanacak ve birkaç yüzyıl boyunca açılmayacak gibiydi. Ama Axel’ın yatağında uyuyakaldığı tek sefer de kendisini yere düşerken bulmuştu. O an, olduğundan daha uzun gelse de saniyenin onda biri kadar bile sürmemişti aslında. Bir daha o yatakta uyumak gibi bir hataya düşmeyecekti, evet. O yüzden bir an önce ayılmalıydı. Odanın kapısı açılıp da Axel’ın ablası Chloe içeri girdiğinde Grey kendini gerilmekten alıkoyamadı. Kızın bunda bir etkisi yoktu aslında. Yani tabii ki onun da bir etkisi vardı ama Grey genel olarak dişi varlıkların yanında kendisini rahatsız hissediyordu. Ağzından saçma sapan kelimeler dökülüyor, eline koluna hakim olmak için çok fazla efor harcıyordu. Düzenli olarak spor yapıyor olsa bu kadar ter atmazdı herhalde. Gözünün ucuyla, odanın içinde ya da dışında durmak arasında gidip gelen ufak bedene baktı. Nedense kız gözünü korkutuyordu Grey’in. Birisi sorarsa da bunu itiraf edebilirdi. Bundan çekiniyor değildi tabii ki. Gerindikten sonra kollarını başının arkasına aldı ve dikkatini duvardaki posterlerde odaklamaya çalıştı. Chloe’nin kendisiyle olan muhabbetleri belli başlıydı ve böyle kalması her iki taraf için de hayırlıydı.

Axel’ın bacağını dürtmesi üzerine bir an kendisini yeniden yataktan düşüyormuş gibi hissetti Grey. Gerçi bu sefer düşünceler arasından düşmüştü. Fiziksel bir acı yoktu ama yeteri kadar ağır bir düşüş olmuştu. Bir parti olduğunu geçenlerde duymuştu ama partiler bu kadar sene boyunca kendisini ilgilendirmemişti ve hala da ilgilendirmiyordu. Her zaman partiler olurdu. İnsanlar parti yapmak için bir nedene bile ihtiyaç duymuyorlardı artık. Cumartesi geldi, haydi parti yapalım! Grey’in parti anlayışı FRP kulübüyle bir araya gelip bir şeyler yapmak, ya da internet üzerinden multiplayer oyunlar oynamak oluyordu. Bazılarında içki tabii ki oluyordu ama bunun alkollü olması gerektiğini kim söylemişti ki? Öyle bir zorunluluk kesinlikle yoktu. Chloe’nin bahsettiği bu partinin ev sahiplerinin isimlerini duymuştu Grey ama dişi varlıklar oldukları için kesinlikle kendisiyle bir ilişkileri yoktu. Tanımadığı insanların evinde bulunmak bir şey, tanımadığı kızların evinde bulunmak apayrı bir şeydi ve Axel’ın az önce teklif ettiği şey rage bar’ını tamamen doldurmasına yetmişti. Kaşlarını çatıp çocuğa baktı ama kendisine baktığı bile yoktu. Burnundan soluyarak oturduğu yerden kalktı. Bilgisayarını yanına almamak gibi bir hata yapmıştı zaten en başta ve Chloe’nin ne kadar inatçı olabileceğini bildiği için uzatmayacaktı. Birkaç saat partide takılır, sonra da evine dönerdi. Başka bir şey yapmasına gerek kalmazdı, değil mi? Belki de evine geri dönen kıza selam verirdi. Bunu yapabilir miydi ki? Kesinlikle hayır… Gülümseyerek geriye dönüp Axel’ın havaya atıp tuttuğu topa vurup ilk önce duvara çarpıp daha sonra odanın içinde bir yerlere uçmasına neden oldu.

“Bunun öcünü alacağımı biliyorsun, değil mi?” Sesini o kadar alçaltmıştı ki sadece yarasaların ve Axel’ın duyacağını biliyordu. Belki WoW hesabını filan sildirirdi. Sonra da o internetteki çocuk gibi delirip, kendisini etrafa atarken videosunu filan çekerdi. Üstüne geçirmiş olduğu tişörte bakıp kesinlikle elit bir partiye gidilecek bir şey değildi. Kimse bir orcun kafasını uçurmuş olan bir elfi üzerinde gururla taşıyan bir eziği partisinde istemezdi, evet. “Gidip biraz bira avlayalım!” Bu, hayatındaki randevuya en yakın şeydi ve böyle bir açılış cümlesi, ne kadar umutsuz olduğunu göstermeye yetiyordu herhalde.

Matteo Fedelta çok yakışıklıydı. Sokakta onu gören LA kızları ıslık çalarak "Vayy, yavrum beee, mal sağlammış!" gibi laflar atıyor, tüm erkekler onu ölesiye kıskanıyordu. Eğer kız olsaydı kesinlikle bir Carmen olurdu, fakat o bir erkekti ve yine de kızlar ve erkekler, onlar hep Matteo'yu seviyordu.

Ya da bu sadece Matteo'nun düşündüğüydü. Evet, Matteo Fedelta çok yakışıklıydı ama özünde öylesine saf biriydi ki bu konuda Valk ile yarışabilirdi bile; ve herkes Valkyrie Sileas'ın saflıkta sınır noktası olduğunu bilirdi. Ya hayır sadece saflıkla yetinse tamam, bir de üstüne aptaldı. Halk içinde Allah bir tip vermiş, gerisini koy vermiş olarak tanımlanan bu durum Matteo'yu hiç ama hiç üzmüyordu. Zaten bir şekilde adı kuul çocuk olarak kalmıştı. Hayır yani şikayet ettiğinden değil de, çok saçmaydı. Neyse, umursadığı da söylenemezdi zaten. Hayattaki amacı Dawson ve Pippa'nınkiyle aynıydı ne de olsa. (YANİ YOKTU.) O yüzden, sınıfta kalmış olduğundan dolayı girdiği bunalım ardından kendini derslere adamak adına verdiği kararı anında unutarak Pippa'nın kardeşine yapılan hoşgeldin partisine gitmek onun için çok normaldi. Kendini inek olmak için çok zorlamıştı, kemik gözlük bile almıştı lakin nafile! Gözlükler sadece onun kuul çocuk imajını biraz daha güçlendirmişti, ya bu da çok saçmaydı çünkü aslında onu inek ve loser görünümlü yapması gerekmekteydi. Sokaktaki LA kızları ise abazalıklarını yine göstererek "NERD IS THE NEW SEXY!" diye bağırarak onu evine kadar takip etmişerdi. Matteo Fedelta çok popiydi.

Ve böylece Matteo Fedelta, Sullivanların evine geldi. Kader ağlarını örmüştü, o gün Matteo'nun hayatını değiştirecekti. "LARRY IS CANNON BITCHES!!!" diye bağırarak bir arkadaş grubunun ortasına kendini atan oğlansa bundan habersizdi...

"Sanırım kıyafetlere karşı alerjim var."

Bütün gününü Danielle ile geçirmek başlangıçta Dawson'ın korktuğu kadar kötüydü. Hayır, aslında hala kötüydü. Gördüğü her mağazaya girip, beğendiği elbiseleri Dawson'ın kollarına yığıyor, aynı anda çocuğa okulla ilgili bir şeyler anlatıyordu. Tüm bu alışveriş olayı Dawson için fazlaydı. Daha önce hiç kimse ona sarının mı yoksa mavinin mi tenine daha çok uyacağını sormamıştı. Kızın her sorduğu soruyu dinlemeden evet, kesinlikle gibi cevaplar verdiğinden Danielle sırtını ona dönüp onunla ilgilenen görevliyle konuşmaya başlamıştı. Cebindeki telefon titreyince kıyafetleri en yakınındaki kabine bıraktı, kız kardeşi de mesajı okumak için telefona doğru eğildi. Pippa'nın sık sık bahsettiği ve atılmadan önceki yatılı okulunda arkadaşı olan Piper geri dönmüştü. Sullivanların evindeki parti akşamki planlarını gözden geçirmesine neden olmuştu -ki bunlar Wood ile çizgi roman okumak gibi önemli şeyler içeriyordu.

En sonunda Danielle'den kurtulup, biraz geçte olsa partiye gelmeyi başarmıştı. Ki kız kardeşine göre o akşamı telafi etmesi gerekecekti ama Dawson akıl sağlığını yitirmediği sürece bir daha Danielle ile alışverişe gitmemeye yemin etmişti. Eğer çok istiyorsa yanına Andrewson'lardan birisini alabilirdi, özellikle Brock bütün akşamını kızın kıyafet değiştirerek geçirmesini izlemekten büyük zevk alırdı. Sullivanların evine yabancı olmadığında kolayca buldu, ama geçen seferkinin aksine içerisi bir sürü LA genci kaynıyordu. Gözleri her zamanki anaç gülümsemesiyle orada olmasını beklediği -belki umduğu Bayan Sullivan'ı arasa da görebildiği tek şey köşede yiyişen bir çift oldu. Suratın buruşturup Woody ya da Pippa'yı görmek umuduyla kalabalığın arasından sıyrılarak ilerlemeye başladı.

"Valkiriye" Milda Sileas, ikinci isminin anlamına yakışacak şekilde sevgi dolu bir insandı ve hayatta hiç konuşmadığı kocaman dudaklı güzel suratlı Sullivan kardeşlerin partisine sevgi dolu olduğu için elbette ki davet edildiğinde, reddetmesi gibi bir ihtimal söz konusu bile olamazdı. Sanki bundan önceki bir hayatta tanışıyormuşlar da o zamandan beri birbirlerini seviyorlarmış gibi sevdiği Julian ve Anika'ya mesaj attı. Onlar olmadan hiç bir yere gidemezdi çünkü tek başınayken yalnız olurdu. Sonra komşunun oğlu yunan Dimitri'ye seslendi camdan "Dimitri oyun oynayacaz bahçeye gelecen mi?" Dimitri geleceğini söyleyince ona da aslında oyun oynamaya gitmediklerini izah etmesi gerekmişti. Valentine adındaki zengin pleyboy kankalarını çağırdıkları zaman Vali onlara meşgul olduğunu ve pleyboy dergisine poz vermesi gerektiğini söylemişti. Valk'ın saf temiz kalbinin minnoş ricası üzerine, o da bu uyduruk onuru arkadaşlarının yanında olmaya tercih edemeyeceğini fark edip, yakışıklı kedisinin mamasını vermesini hizmetçiye tembihlemiş ve güzeller güzeli nereli olduğunu kimsenin bilmediği Valkyrie'nin koluna girmişti. Çünkü iyi arkadaşlar böyle partilere hep ama hep birlikte gitmek zorunda olurlardı.

Partinin yapıldığı eve girerken insanlar elbette tabii ki onlara bakmıştı çünkü kızıl Anika, seksi zengin pleyboy Valentin ve basketbol takımı Julian tek başlarına bile dikkat çekiciydi. Bir de bu gruba asi aile babası Dimitri ve dünyalar güzelliğini yüz yirmi beşe katlayan Milda eklenince, iş çığrından çıkıyordu. Ay ouf bakmayın demek istedi genç kız, güzelliğimi gözlerinizle eskiteceksiniz. Ama bir leydi nezaketinde davrandığı için kendini bozmadı, susmayı yeğledi.

AĞAĞAĞAĞA diye evin içinde koşuşturan Jorgensenlerin sorunlu kızı Anika AĞAĞAĞA diye bağırmaktan sıkılınca HÖBÖLÖLÖLÖ yapmaya başlamıştı ve onu birileri şuan görse travma geçirir ve hayatı boyunca gingerlardan uzak kalırdı. Gingerfobianın yaratıcısı Anika ise aslında ruhsuz olduğundan bu topladığı ruhlarla birlikte kötü cadı kahkahası atarak çok eğlenirdi. Bu mikkemmel planı gerçekleştirmeyi çok istiyordu fakat toto cebine sıkıştırdığı ayfonu garip bir sesle ötünce HÖBÖLÖLÖmeyi kesmesi gerekti. Dünyanın en güzel ikinci kızı olmasına rağmen Anika ile kenks olmaya katlanabilen, melek gibi bir kız olan Valkariye onu bahçeye top oynamaya çağırmıştı. AY ANIKA ÇOK MUTLU OLDU. Valk'ı üç bin beş yüz altmış beş yıldır tanıyormuş gibi hissediyordu kendini, o yüzden Valk'ın özel güçleri olduğuna da inanıyordu. Bi' dizi vardı, The Secret Circle diye, ha belki de o dizideki gibi gerçekten özel güçleri vardı! Böylece Anika HÖBÖLÖLÖ diye bağırmadan da istediği kadar ruh toplayabilir ve bir sürü daha çil elde edebilirdi!

Çocukluk arkadaşı Julian, canının içi Valkyrie, Valk'ın komşusunun oğlu Dimi ve zengin Vali ile kol kola hiç tanımadığı birinin evine girerken kendini Ginger Spice gibi hissediyordu. Gözler onun üzerindeyken herkese, "If you wanna be my lover, you gotta get with my friends!" diyerek ilgiyi grubun geri kalan üyelerine de yöneltmek istiyordu AMA KIZIL VE ÇOK GÜZELSE O NE YAPABİLİRDİ Kİ? Sonunu nasıl bağlayabileceğini hiç bilmeyen bir yaradana sahip olmanın acısını kemiklerinde hisseden Anika, tek çare olarak Valk'a dönüp "Kanka, beğendin mi senin için yazdım!" diyip Spice Girls şarkı sözlerinin bulunduğu peçeteyi kıza uzattı.

Bir başka saçma aile yemeğini babasının iş seyahati yüzünden atlattığı için oldukça mutluydu Gia. Üçlü koltuğuna uzanmış diyet kolasını eline almış Hobbit filmini dördüncü kez izliyordu. Filmi ilk kez izlediğinde büyük bir hayal kırıklılığı yaşamış ve neredeyse depresyona gireceği için Warner Bross’u dava etmeye karar vermişti. Ya da filmin yönetmenini falan bir film ancak böyle uyuz bir şekilde bitirilebilirdi. En heyecanlı sahnesinde filmi bitirmek çok aşağılıkçaydı şimdi ikinci filmini izlemek için aylarca bekleyecekti. Aptal telefonun iğrenç mesaj sesi sayesinde neredeyse elinde tuttuğu içi cola dolu bardağı düşürüyordu. Bu mesaj sesini bir an önce değiştirmeliydi çünkü onu deli ediyordu. Telefonuna gelen mesajı okudu. Pippa’nın kız kardeşi Piper adına düzenlenen bir parti, gidebilirdi aslında. Ya evde oturup Hobbit filmini bitirecekti ya da Sullivanlar’ın evine gidecekti. Çok zor bir seçimdi bu Gia için. Bir yanda Hobbit diğer yanda ise parti. DVD’nin kumandasını alıp filmi durdurdu genç kız. Filmi geldiği zamanda izleyebilirdi elbet. Garfieldlı pofuduk terliklerini ayağına giyip odasına gitti ve mor göğüs kısmında, göğüs çatalının gözükmesini sağlayan bir pencerenin bulunduğu gömleğini ve siyah eteğini giyip hızlı bir şekilde saçlarına şekil verdi. Tam evden çıkmak üzereydi ki ayağında ki terlikleri fark edip içeri girdi ve siyah topuklu ayakkabılarını ayağına geçirerek evden çıktı.

Partinin eğlenceli geçeceğini umuyordu. Sullivanlar’ın evine geldiğinde tanıdık birçok ismin burada olduğunu fark etti. Az ileride Woody Jones’u gördü, hiçbir zaman hoşlanmadığı ve bunun karşılıklı olduğunu düşündüğü amigo kızlardan birkaçı da buradaydı. Pippa’yı bulup bir selam verse fena olmazdı eğer Piper yanındaysa onunla da konuşabilir ve hoş geldin diyebilirdi. Daha sonra az evvel görüp eliyle selam verdiği Carmen’in yanına gidebilirdi. Yeşil gözleri Pippa'yı aradı. Uzun sarı saçları ve yüzünde büyük bir gülümsemesiyle duran kızı gördüğünde en az kızın yüzünde ki kadar büyük bir gülümsemeyle yanına gitti ve "Hey Pippa nasılsın? Piper'ı göremedim ona da hoş geldin derim diye umuyordum."

Woody Jones, Pippa'nın içten içe kendi menfaati uğruna adam öldürenilecek yanının verdiği bir başka kurban olabilirdi. Daha doğrusu kurban yine her zamanki gibi Pippa'ydı ve genç kızın hayatını elde tutmak için ödemek zorunda bırakıldığı lanet olası borcu da genç adam ile arkadaş olmaktı. Ucu geçici pembe saç boyasıyla boyalı saçlarını serçe parmağına dolayıp açarken, ikizinin izleyicilerine sergilediği ani aşk dolu harekete tepki verememesinin sebebi de arkadaşından ne kadar utandığı ile ilgili derin düşüncelere dalmış olmasından başka bir şey değildi. Zaten en kötüsü her zaman o budalanın çalışmayan beyninin tek ve tek bir kere çalışması endişesini her an içinde taşımakken sarışının elinden gelen sadece Woody için fazla olduğunu kendine hatırlatmak oluyordu. Genç adam ona borçluydu ne de olsa. Herhangi hir yamuğu olursa, Pippa Sullivan ona bu gerçeği hatırlatmak için orada olacaktı -veya utancından başka bir şehirde, her neyse.

"Hey Pippa nasılsın? Piper'ı göremedim ona da hoş geldin derim diye umuyordum."
"Sanırım, hayır sanamam... Kız bir anda kayboldu resmen! İyiyim galiba ayrıca, sen nasılsın?"

Kız kardeşinin nerede olduğuyla zerre kadar ilgilenmiyordu ve elindeki bardağın mucizevi etkisi genç kızın bu yüzden kendini kötü hissetmesini engelleyebiliyordu. Piper'ı biriyle görmek -iğrenç olduğu kadar, kabullenilebilir bir şeydi çünkü kız kardeşinin sosyalliği ara sıra da olsa, normallik sınırını aşabiliyordu. Fakat, büyük aşkı, en yakın arkadaşı Dawson Higuette söz konusu olduğunda, aynı hoş görüyü sergilemeyeceğinden emindi. Daha da kötüsü, kendi evinde Dawson'ı bir kızla yiyişirken görme fikri o an o saniye kendini karanlık bodruma kapatıp saatlerce ağlamak için mide burkucu bir ihtiyaç hissetmesine sebep olmuştu...

"Ay dikkat et Bob! Hayır hayır, baksana, arkanda, Plankton arkanda! Ah, Squidward nerede? Neden kimse Süngerbob'a yardım etmiyor? AMAN TANRIM! AYAĞINI ISIRDI --ah!"

Koltuğun üstünde zıplayarak izlediği çizgi filmi o kadar heyecanlıydı ki dengesini kaybedip koltuğun sırtından geriye düştüğünde bile küçük sarı kahramanı için endişeleniyordu. Yerden kalkmak için çabalarken sırtındaki keskin acıyı hissetti. Biraz zorlanıp kalktıktan sonra baston yutmuş gibi yürümesi gerekiyordu. Bütün gün evde oturacağı ve çizgi film koleksiyonunu düzenleyeceği için sorun olmayacağını düşünmüştü ama Ben-Orospuyum-Rain her zamanki kuulluğuyla merdivenlerden inip telefonunu eline tutuşturduğunda ağlaması geldi. Mesaja bakınca koca ağızlı ikizlerin partisinin haberini okuduğunu anladı. BİR DAKİKA! Neden telefonu Rain'deydi ki? Salona geldiğinde yanında olduğuna emindi. Yürüyen saç olarak bilinen kuzeni nasıl olup da ona görünmeden telefonu almıştı, hiçbir fikri yoktu. Eve gelince bu konuyla ilgilenmeliydi. Elbette partiye gidecekti! Çünkü sevdiği kızıl olan Anika ve ünikor Valk gidiyordu. Ayrıca şarkılarına hayran olduğunu sakladığı repçiler de... Üstüne bir ceket alıp evden çıktı, baston yutmuş gibi tabii ki.

Arkadaşlarıyla buluşup eve gitmeye karar vermişlerdi. Çünkü hepsi o kadar popi ve kuuldu ki insanların onlara ayrı ayrı bakmaya uğraşmalarını istemiyorlardı. Julian koyu sarı saçlarını yaratıcısının sınıfındaki basketçi çocuk gibi geriye itti, ama Juliş'in ondan bir farkı vardı: JULIAN GRANVILLE SEKSİYDİ. Bütün bakışları üzerinden uzaklaştırdıktan sonra partinin onur konuğunu bulup ona sarıldı. Piper çok ciciydi. Hatta o kadar ciciydi ki onu da kendisini oynatan kızın yazdığını düşünmüştü. Kısa süre sonra kaderin onları bir araya getirdiği ilginç arkadaş grubuyla bir köşeye çekildi. Anika'nın omzuna kolunu attı ve sevimli çocukluk arkadaşının yazdığı peçeteye göz gezdirdi. KIZ OLSAYDI SPICE GIRLS'E AŞIQ OLURDU. Ama kız olmadığı ve basket takımında olduğu için kuulluğunu bozmadan sadece dinlemekle yetindi.

Amaçsız olmak her şeyi daha basit kılıyor. Bu yüzden Nicolas Asa Houston'un bir amacı vardı. O basit olmayı, basit yaşamayı sevmezdi. Kendine edindiği dostlar, yaptıkları, her şeyi karmaşıktı. İslamı yayma fikrini kendine amaç olarak seçmesi de bu yüzdendi. Herkesin partilediği Los Angeles şehrinin insanlarını dine döndürmeliydi. Niko sekiz yaşında müslüman olduğunu anlamıştı. Annesi ve babası her ne kadar inkar etse de onları aldırmamış ve gidip papaza sormuştu. Papaz ona birkaç akıllı, dini cümle kurduktan sonra küçük çocuk ne olduğunu anlamıştı. O Seçilmiş Kişi'ydi. Dini yaymak için gönderilmişti. Bu yüzden arkadaşları en sevdikleri grup olan One Direction üyelerini aralarında paylaştırırken yakışıklılığıyla göz dolduran Zayn Malik'i seçmişti. Hem yakışıklı hem müslüman! Ve saçları harika. Allah'tan başka bir şey istese olurmuş. Niko Zayn'ın da kendisi gibi seçilmiş olabileceğini düşünüyordu. O 1D grubuyla İslam'ı yayıyordu, Niko ise-- Neyse.

Sullivanların evine vardığında müzik sesi dışarıdan bile duyuluyordu. Niko içeri girip yanında getirdiği ayranı boş bir bardağa doldururken gözleri kankilerini bulma umuduyla evi tarıyordu. Bir an için Matteo'yu merdivenin altında gördüğünü sandı ama bu fikir saçma gelince gezinmeye devam etti. Sonra Dawson'ı görüp hızla yanına koştu. Arkadan kanksına sarılıp (çok geyim) "EN YAKIŞIKLIMIZ LOUIS!" diye bağırdı. Ay harika bir arkadaşlıkları vardı.