aşüfte ve şapşal şey

"Partiyi onurlandıracağını beklemiyordum şapşal şey."

Homurdanarak sesin geldiği garip şaçlı hiç ama hiç çekici olmayan ve kesinlikle sinir bozucu bulduğu kıza baktı. Boş bakışları düşüncelerini yansıtır nitelikteydi, yani hiç bir şey. Çünkü Woody'nin vücudu alkol aldığı zaman beyni biraz, duruyordu. Geri kalan zamanlarda da, alkolün etkisinden çıkmak için uğraştığından -başka şeylere pek vakti kalmıyordu zavallı buruş buruş olmuş organın. Iy. Bardağından bir yudum aldı. Pippa Sullivan, kesinlikle sürekli partilere katılmaması sağlıklı olan tiplerdendi çünkü ilginçtir ki şu ana kadar hiç bir erkekle görmediği kızın içkiliyken soyunmaya bir eğilimi oluyordu. Büyük ihtimalle de bu yüzden, evde pek sert bir şeylerin bulunmasına karşıydı. Son dakikalarda Woody ya gülüm bir silkin bir kendine gel ya şeklinde samimi bir ikazda bulunduğunda, kızın zaten hayır demeye vakti kalmamıştı. Bunu karşısındaki kıza anlatmak istedi, şu an içiyosan benden ötürü demek istedi. Ben gecenin kahramanıyım demek istedi. Louis ve Liam -yani Dawson ve Matti'nin yardım ettiğini dile getirmesine gerek yoktu. Zaten biri hepsi hepsi biri için yaşardı. İnsanlar bunu bilmiyorsa bu da onların sorunuydu, Woodster Jones'un değil. Yok daha neler.

"Burada ne arıyon aşüfte?"

"Burada ne arıyon aşüfte?" Ne gıcık bir insandı bu. Bu kadar sevimli bir surattan beklemeyeceğiniz türden bir gıcıklıktı hem de. Üzerine dökülmüş bira hala kurumamış, tişörtünün yaka kısmında koyu lekeler vardı. Kendi içkimden bir yudum aldım. Aklıma onu ilk gördüğüm an geldi, barda bana seslendiği zaman arkamı döndüğümda harika iki çift koyu mavi gözle karşılaştığımda aklımda başka senaryolar vardı. Şimdiyse bu çocuğun ne kadar sinir bozucu olduğu ortaya çıktıkça iticileşiyordu ve onu gıcık etme dürtüm gittikçe artıyordu. Şuna baksanıza yani, kendi aptallığına bakmadan başkalarına saçma salak laflar atıyor, kendi çapında eğleniyordu. Ben de onunla eğlenmek istiyordum, gerçi şu rezil halinden sonra onu daha ne kadar rezil edebilirdim bilmiyordum ama, yine de denemeye değerdi değil mi? "Bilmem, canım istedi." Woody'nin gözlerindeki 'ay öyle mi seni salak kevaşe' bakışından sonra aklıma gelen mükemmel bir fikirle onu kışkırtmaya karar verdim. "İddiaları sevdiğini duydum, oyun oynamak ister misin şapşal şey?"

"Bir daha şapşal dersen oynayacağımız ilk oyun aşüftenin şaçlarından peruk yapmak olur yarim."

Normal şartlar altında Woodster pamuk gibi bir insandı fakat karşısındaki kız onu delice sinir ediyordu ve bu da durumun normal şart tanımının dışında oluşunun asıl sebebiydi, genç adam etrafta sinirleri alınmıçasına gevşek ve rahat bir şekilde dolaşması ile ünlüydü. Ne dediğinin farkında olsaydı, şu an muhtemelen kahkahaları içinde boğularak can verecekti. Az önce sahiden çirkef liseli kızlar gibi birini saçlarına asıl akla tehdit etmişti! Neyse ki beyni en iyi yaptığı şeyi yapmakla meşgul olduğundan bunu asla idrak edemeyecekti... Kan dolaşımının alkolün vücuda dağılımını mükemmel şekilde tamamlaması için emirler yağdırıp kontrolü elinden bırakmamak! Ya da onun gibi bir şeyler. Sonuçta beyni hir şeylerle meşguldü. "İnanmıyorsan Pippa'ya sor bir keresinde o ayaklı Barbie'yi az kalsın kel bırakıyordum!" Anlık bir duraksama yaşadı, bunu neden yapmıştı? Hiç bir fikrinin olmayışını o gün yine sarhoş oluşuna bağlamaktan başka çağresi yoktu. Ayrıca Eleanor'dan özür dilemesi gerektiğinin de o anlarda nihayet farkına varmıştı. Bardağında dans eden Tanrıların içkisini gözleri ile takip ederken yüzünde çok Woody bir gülümseme belirdi.

"Ama evet, oyunları severim. O yüzden dökül bakalım."