i could use an a maybe;

Dudaklarını birbirine sıkıca bastırdı, henüz yeni alınmış deri koltukların havaya dolan kokusunu görmezden gelmek konusundaki uğraşları sonuçsuz kalmıştı. Oda havasızdı ve Bayan Wallace henüz ortalıkta gözükmüyordu. Sağ bileğindeki zincir, parmakları mükemmel bir şekle sahip olan burnuna doğru bir hamle yaptığında şıngırdadı. Burnunu buruşturdu, kenarını kaşıdı. Sabırsızlanmaya başlamıştı ve böylesi anlarda, elleri ve bacakları her zaman manasız bir aksiyon arayışında olurdu... Genç amigo kızın sabit durmakla bariz bir sorunu vardı. Ağır ahşap kapı açıldı ve yukarısında bulunan taşların katlanılamaz bir gürültü çıkarmasına sebep oldu. Bu kristallerin uğur getirmek veya kötülükleri gidermekten ziyade büyük baş ağrılarına gebe olduğunu düşüdü. Bir de ışık onlara yansıdığında renkli bir görsel şölen sunuyorlardı. Fakat Nora bunu takdir edemeyecek kadar gergindi. "Beklettiğim için üzgünüm." Matematik öğretmeninin sesi oldukça güçlüydü. Sevimli bir gülümseme sahibi olmasına rağmen otorite sahibi olduğunu haykıran bir hava kadının her yanını çevrelemişti.

"Benimle ne konuşmak istiyordun, Grace?"
"Nasılsınız Bayan Wallace?"

Kadın ciddi olup olmadığını sorgular gibi bakışlarını Nora'nınkilerle sabitledi. Cevap verirken sesi durgundu fakat Nora'nın nasıl olduğunu sorma gereği duymamıştı. Haklıydı. Geçmiş iki sene boyunca artı faaliyet katkıları sayesinde Nora'nın matematikle ve dolaylı yoldan dersin öğretmeni Johan ile tek alakası, geçer not alabilmek için sözlü dilendiği anlarda olurdu. Genç kız gözünün geç açıldığının bilincindeydi. Jordan'ın zorlamasıyla olmasa, iki gün öncesine kadar, şu an burda olacağını asla düşünmezdi. "Ekstra kredi istiyorum Bayan Wallace, ödev, artı sınav... Ne olursa."

"Koç Vanessa artık geçer notla yetinmiyor mu?"Kadının gülümsemesi, kelimelerinin alaycılığıyla uyumuz bir şekilde, oldukça arkadaş canlısıydı. Nora da güldü. Sanki aralarında bir şaka varmış gibi... Ama yoktu. Lisenin sonsuza dek sürmeyeceğini idrak edebilmesi için o kepi atmasının gerekmediği için memnundu en azından şu an kız. Zararın neresinden dönülse kardı ve zaten aptal da değildi. Şimdiye kadar Jordi ile yaptıkları derslerden gayet iyi yararlanmıştı. Küçük bir gelecek istemiyordu... Sahip olmayı dilediği şeyler kendininkinden daha iyi bir aileyle de sınırlı değildi ne yazık ki.